به گزارش آیتیکت نیوز؛ زهره حمیدی، بازیگری که با استعداد و تواناییهای خود توانست جایگاه مناسبی در سینما و تلویزیون ایران به دست آورد، به تازگی از میان ما رفته است. نقشهای زهره حمیدی در فیلمها و سریالهای مختلف، توانست محبوبیت بالایی را برای این بازیگر عزیز ایجاد کند. در ادامه، به بررسی مهمترین آثار زهره حمیدی پرداخته و به نقشهایی که او را به یکی از چهرههای محبوب و مورد احترام تبدیل کرد، نگاهی خواهیم انداخت.
برجستهترین نقشهای زهره حمیدی در سینمای ایران
| ردیف | نام اثر | سال تولید | کارگردان | نقش و توضیحات |
|---|---|---|---|---|
| ۱ | نرگس | ۱۳۸۴ | شاپور قریب | نقش مادر فداکار که با مشکلات خانوادگی متعددی مواجه است. یکی از آثار پرمخاطب تلویزیون در زمان پخش. |
| ۲ | تولدی دیگر | ۱۳۷۷ | داریوش فرهنگ | حضور در یکی از محبوبترین سریالهای دهه ۷۰ تلویزیون با نقشی تأثیرگذار و ماندگار. |
| ۳ | روزگار قریب | ۱۳۸۱–۱۳۸۶ | کیانوش عیاری | ایفای نقش در سریالی تاریخی و اجتماعی که زندگی دکتر قریب را روایت میکند. |
| ۴ | کلاهی برای باران | ۱۳۸۵ | مسعود نوابی | نقش مکمل تأثیرگذار در یک فیلم کمدی محبوب با حضور رضا عطاران و رضا شفیعی جم. |
| ۵ | ورود آقایان ممنوع | ۱۳۸۹ | رامبد جوان | حضور در اثری کمدی موفق که از پرفروشترین فیلمهای زمان خود بود. |
| ۶ | من و شارمین | ۱۳۹۴ | بیژن شیرمرز | نقشآفرینی در فیلمی کمدی-اجتماعی که با استقبال مخاطبان روبهرو شد. |
| ۷ | پشت بام تهران | ۱۳۹۴ | بهرنگ توفیقی | ایفای نقش در سریالی اجتماعی که به موضوعات خانوادگی و چالشهای شهری میپردازد. |
| ۸ | طلسمشدگان | ۱۳۸۲ | داریوش فرهنگ | بازی در نقش مهمی در سریالی درام که توجه ویژهای به روابط انسانی و اجتماعی داشت. |
| ۹ | گمگشته | ۱۳۸۰ | رامبد جوان | نقش در سریالی محبوب با محوریت مسائل اخلاقی و خانوادگی که در زمان خود بسیار دیده شد. |
| ۱۰ | تنهایی ماه | ۱۳۹۹ | بهروز شعیبی | نقشآفرینی در اثری درام که به مسائل اجتماعی و عاطفی زنان میپردازد. |
زهره حمیدی در طول دوران فعالیت هنری خود در بیش از ۴۰ فیلم سینمایی و ۶۰ سریال تلویزیونی حضور داشت که هر یک از آنها توانست به شکلی خاص جایگاه او را در عرصه بازیگری تثبیت کند.
حمیدی در سریال نرگس، نقش مادر خانوادهای را بازی کرد که با مشکلات و چالشهای متعددی مواجه است. این سریال به یکی از پرمخاطبترین آثار تلویزیونی زمان خود تبدیل شد و بازی زهره حمیدی به عنوان مادری فداکار و نگران، تحسینهای بسیاری را برانگیخت.
در عرصه سینما، زهره حمیدی با بازی در فیلمهایی چون «تنهایی ماه» (۱۳۹۹) و «دختر دیروز» (۱۳۹۸) به نقشهایی پرداخته که مخاطبان را به تأمل واداشته و احساسات عمیق انسانی را به تصویر کشیده است. همچنین، حضور او در فیلمهای پرفروش و پرمخاطبی مانند «من و شارمین» (۱۳۹۴) و «رستاخیز» (۱۳۹۱) توانست او را به یکی از چهرههای محبوب سینمای ایران تبدیل کند. فیلمهای دیگری نظیر «ورود آقایان ممنوع» (۱۳۸۹) و «کلاهی برای باران» (۱۳۸۵) نیز با حضور وی بهعنوان یکی از نقشهای کلیدی، به آثار خاطرهانگیز سینمای ایران بدل شدهاند.
یکی از کاربران در صفحه معرفی این فیلم در وبسایت imdb به نکته قابل توجهی در مورد اشاره کرده است که در ادامه نقل کرده ایم:
A completely Iranian film for the eighties.They are great actors who saved a poor movie.Producers who cast their own sons in the film are really junk!
یک فیلم کاملاً ایرانی برای دهه هشتاد. بازیگران فوقالعادهای که یک فیلم ضعیف را نجات دادند. تهیهکنندگانی که پسران خودشان را در فیلم بازی میدهند واقعاً افتضاح هستند!
در تلویزیون، زهره حمیدی با ایفای نقشهای متنوع و تأثیرگذار در سریالهای پرمخاطبی چون «روزگار قریب» (۱۳۸۱–۱۳۸۶) و «طلسمشدگان» (۱۳۸۲)، توانست نام خود را بهعنوان یکی از بازیگران مطرح و دوستداشتنی در خانههای ایرانی تثبیت کند. همچنین، حضور او در سریالهای پرمخاطبی چون «گمگشته» (۱۳۸۰) و «پشت بام تهران» (۱۳۹۴)، نقش او را در ساخت و خلق لحظات بهیادماندنی تلویزیونی، بیش از پیش به چشم آورد.
در سریالهای دهه ۱۳۷۰ مانند «کارآگاه» (به کارگردانی حسن هدایت) و «آتیه» (به کارگردانی رضا صفایی)، زهره حمیدی با نقشهای پیچیده و درگیرانهای که بازی کرد، توانست تصویری ماندگار از خود در ذهن مخاطبان به جا بگذارد. همچنین، حضور او در سریالهایی چون «جدال بیحاصل» و «جدال با سرنوشت» (هر دو به کارگردانی مسعود رشیدی) نشان از توانایی او در ایفای نقشهای دراماتیک و احساسی دارد.
از دیگر آثار برجسته او میتوان به سریال «تولدی دیگر» (داریوش فرهنگ) اشاره کرد، که یکی از پرمخاطبترین سریالهای زمان خود بود و زهره حمیدی با ایفای نقش در این سریال، به یکی از چهرههای محبوب تلویزیونی تبدیل شد. همچنین، نقشآفرینی او در سریالهای «نرگس» (شاپور قریب) و «غریبهای در راه» (علی نقیلو) نشاندهنده عمق و انعطافپذیری او در ایفای نقشهای متفاوت است.
در دهه ۱۳۸۰، زهره حمیدی با حضور در سریالهای محبوبی مانند «گمگشته» (رامبد جوان)، «دوران سرکشی» (کمال تبریزی) و «روزگار قریب» (کیانوش عیاری)، به تثبیت جایگاه خود به عنوان یکی از بازیگران برجسته تلویزیون ادامه داد. این سریالها با مضامین اجتماعی و خانوادگی، توانستند نقشی ماندگار در فرهنگ بصری ایران ایفا کنند و زهره حمیدی نیز با بازی در این آثار، به یکی از نمادهای تلویزیون ایران تبدیل شد.
در دهههای اخیر نیز، زهره حمیدی با ایفای نقش در سریالهایی همچون «پشت بام تهران» (بهرنگ توفیقی) و «خداداد» (علی غفاری)، همچنان در خط مقدم بازیگران پرکار و محبوب تلویزیون باقی ماند. او با حضور در این آثار، نهتنها توانست مخاطبان جدیدی را جذب کند، بلکه نام خود را بهعنوان یکی از بازیگران پرآوازه و ماندگار تلویزیون ایران به ثبت رساند.
زهره حمیدی یکی از بازیگرانی بود که با نقشهای ساده ولی عمیقش همیشه تأثیر زیادی روی بینندهها میگذاشت. بازی او در سریال «نرگس» واقعاً بینظیر بود؛ نقشی که توانست احساسات مادرانه و چالشهای یک زن قوی را به بهترین شکل به تصویر بکشه. دیدن این همه تأثیرگذاری در کارنامه هنریش، نشون میده چقدر هنرمند بزرگ و بیادعایی بود. یادش گرامی.
کاملاً با شما موافقم. زهره حمیدی در سریال «نرگس» واقعاً توانست یکی از تأثیرگذارترین نقشهای خود را ارائه دهد. او با سادگی و صداقتی که در بازیهایش داشت، همیشه توانست عواطف و احساسات عمیق انسانی را به تصویر بکشد. نقش مادرانه او در این سریال به یاد همه ماندگار است و همچنان یکی از بهترین نمونههای هنرنمایی اوست. یادش گرامی و هنر ارزشمندش همیشه در خاطرات باقی خواهد ماند.
یادم میاد زهره حمیدی تو سریال «روزگار قریب» چقدر با حس و دل بازی میکرد. این سریال خودش یه شاهکار بود و حضور خانم حمیدی قطعاً به قدرتش اضافه کرد. چیزی که همیشه تو بازی این هنرمند دوستداشتنی مشخص بود، صداقت و سادگیای بود که به نقشهاش میآورد. واقعاً جای چنین بازیگرایی توی سینمای امروز خالیه.
سریال «روزگار قریب» با حضور زهره حمیدی یکی از آثار ماندگار تلویزیون ایران است. همانطور که اشاره کردید، او با صداقت و حس قویای که به نقشهایش میآورد، توانست مخاطبان را با خود همراه کند. هنری که او در این سریال به نمایش گذاشت، به خوبی نشاندهنده تواناییهایش بود و جای چنین هنرمندانی در سینمای امروز واقعاً خالی است. بدون شک او همیشه در یاد و دل ما زنده خواهد بود.
فیلم «کلاهی برای باران» با اینکه یه کمدی بود، ولی زهره حمیدی با اون حضور کوتاهش تونست تأثیرگذاری خاصی داشته باشه. به نظرم توانایی خانم حمیدی توی ایفای نقشهای متنوع از درام تا کمدی، نشوندهنده قدرت بازیگریش بود. حیفه که دیگه از این چهرههای ماندگار کمتر داریم. یادش همیشه زنده و هنرش جاودانه.
حضور زهره حمیدی در فیلم «کلاهی برای باران» هرچند کوتاه بود، اما توانست نقش خود را به بهترین شکل ایفا کند. همانطور که اشاره کردید، او در ژانرهای مختلف از درام گرفته تا کمدی توانایی شگفتانگیزی داشت و همین باعث میشد که بازیهایش همیشه به یادماندنی باشند. او یکی از چهرههای ماندگار سینما و تلویزیون ایران بود و هنرش تا همیشه جاودانه خواهد ماند.
زهره حمیدی یکی از اون بازیگرایی بود که همیشه نقش مادرهای دوستداشتنی و مهربون رو بازی میکرد و به نظرم یکی از ماندگارترین کاراش، سریال نرگس بود. اونقدر بازی احساسی و طبیعی داشت که انگار واقعاً مادر خودمون بود! توی فیلم ورود آقایان ممنوع هم نقش کوتاهی داشت ولی بازم حضورش به یاد موندنی بود. چقدر حیف که دیگه در بین ما نیست، ولی بدون شک خاطره هنرش همیشه زنده میمونه. شما کدوم نقش ایشون رو بیشتر دوست داشتین؟
زهره حمیدی یکی از اون چهرههایی بود که همیشه نقش مادرهای دوستداشتنی و صمیمی رو بازی میکرد. یکی از بهترین کارهاش، سریال نرگس بود که هنوز هم تو ذهن خیلیا مونده. بازی طبیعی و پر احساسش باعث شد که انگار مادر خودمون رو توی سریال میدیدیم. حتی توی فیلم ورود آقایان ممنوع هم با وجود نقشی کوتاه، حضورش تأثیرگذار بود. این که دیگه در بین ما نیست، ناراحتکننده است، ولی بدون شک خاطرهی هنرش برای همیشه زنده میمونه. شما کدوم نقش زهره حمیدی رو بیشتر دوست داشتین؟
من همیشه بازی زهره حمیدی رو تحسین میکردم، مخصوصاً توی تولدی دیگر که واقعاً تأثیرگذار بود. اون زمان این سریال یکی از پرطرفدارترین کارهای تلویزیونی بود و نقش مادرانهای که بازی میکرد، خیلی طبیعی و باورپذیر بود. اینجور بازیگرا که بدون حاشیه و با عشق به هنر کار میکنن، متأسفانه کم پیدا میشن. کاش بیشتر از این هنرمندا تو سینما و تلویزیون ببینیم، چون نسل جدید کمتر چنین بازیهای عمیقی ارائه میده. به نظرتون چرا اینجور نقشهای مادرانه این روزا کمتر دیده میشه؟
زهره حمیدی همیشه توی نقشهای مادرانه درخشید و یکی از بهترین کارهاش قطعاً سریال تولدی دیگر بود. اون زمان این سریال حسابی پرطرفدار بود و بازی باورپذیرش باعث میشد که حس واقعی یه مادر فداکار رو به بیننده منتقل کنه. اینجور بازیگرا که بدون حاشیه و با عشق به حرفهشون کار میکنن، این روزا کمتر دیده میشن. به نظرم نقشهای مادرانهای که با این سطح از احساس و باورپذیری اجرا بشن، خیلی کم شده. شما فکر میکنید چرا این مدل نقشها توی سینمای امروز کمتر دیده میشه؟