سجاد رضایی مقدم: فوتبال از جذاب‌ترین وجود اجتماعی قرن حاضر است، پدیده‌ای جذاب و البته پرکشش که می‌تواند معادلات بسیاری را با محوریت خود ایجاد کند.از طرفی سینما هم جذابیت‌های خود را به همراه دارد، هنری با چند وجه مهم و البته با قابلیت‌های بسیار برای قهرمان‌سازی و روایت یک داستان.ترکیب این دو با یکدیگر می‌تواند اثری جذاب را ارمغان بیاورد، فیلم سینمایی «پرویز خان» اولین ساخته علی ثقفی با محوریت داستان زندگی پرویز دهداری و استعفا 15 بازیکن از تیم ملی، با استفاده از ترکیب جذابیت‌های سینما و فوتبال اثری را خلق کرده که در جذب مخاطب موفق است.
فیلمنامه اثر با پی‌رنگی جذاب به صورت خطی روایت می‌شود، شروع با هیجان فوتبال و البته باخت تیم ملی ایران به کویت ورودی خوبی را برای ساخته علی ثقفی به ارمغان آورده است.بازی درخشان سعید پور صمیمی در تمامی دقایق فیلم مشهود است، یک سوم ابتدایی داستان کش و قوس‌های اجتماعی سیاسی پرویز دهداری را نشان می‌دهد تا شخصیتش را برای مخاطب عیان کند، یک شخصیت پردازی کامل در ابتدای فیلم.
یک سوم میانی فیلم به پیشبرد داستان اختصاص پیدا کرده است، یک فیلم ورزشی با رنگ و بوی اجتماعی شخصیت پرویز دهداری، لحظاتی که مخاطب را با خود همراه می‌کند.گره‌های متفاوت با خرده روایت‌های کنار هم این قسمت از فیلم را روایت می کند، خرده داستان‌هایی به تعداد بازیکنان جدید تیم ملی فوتبال با هدایت پرویز دهداری!
یک سوم پایانی داستان پیوند یک داستان ورزشی با عزت ملی است، روایت فیلم هیجان فوتبال را به سالن سینما می‌آورد، مسابقه‌ای که یک گره آن را به دفاع مقدس ربط داده است.
شاید این بخش از فیلم جذاب‌ترین بخش آن باشد، تماشای یک فوتبال جذاب با فیلمبرداری درخشان که در ادامه با پایانی معناگرا یک اتمام خوب را به ارمغان می‌آورد.عزت ملی در لحظه به لحظه این فیلم احساس شده و در مخاطب برانگیخته می‌شود، شاید چیزی نزدیک به حس طبیعی دیدن بک فوتبال ملی!
