به گزارش آی تیکت‌نیوز؛ خائن‌کشی به کارگردانی مسعود کیمیایی، یکی از جنجالی‌ترین آثار او در سال‌های اخیر است. این فیلم با داستانی از دل تاریخ معاصر ایران و محوریت شخصیت‌هایی که درگیر خیانت، مبارزه و ایدئولوژی هستند، تلاش می‌کند مخاطب را به قلب دهه‌ای پرآشوب ببرد. فضاسازی صورت گرفته در این اثر هم به خوبی مناسبات همان بستر را آماده‌سازی می‌کند.
طراحی صحنه و فیلمبرداری در خائن‌کشی یکی از برجسته‌ترین بخش‌های فیلم است. توجه به جزئیات در بازسازی فضای تاریخی دهه ۱۳۴۰ ایران، حس نوستالژی و واقع‌گرایی را به خوبی منتقل می‌کند. حضور بازیگران برجسته‌ای مانند امیر آقایی، مهران مدیری و سارا بهرامی به فیلم جلوه‌ای ویژه داده است. بازی امیر آقایی به‌خصوص در لحظات بحرانی داستان، قوی و تأثیرگذار به نظر می‌رسد.
موسیقی متن فیلم که توسط کارن همایونفر ساخته شده، به خوبی حال و هوای دراماتیک اثر را تقویت کرده و لحظات احساسی فیلم را برجسته‌تر می‌کند. موسیقی فیلم را می‌توان از ویژگی‌های مهم آن تلقی کرد.
اما فیلم در ارائه داستان خود به‌طور منسجم موفق نیست. روایت گاهی میان شخصیت‌ها و خرده‌داستان‌های متعدد گم می‌شود، به‌گونه‌ای که مخاطب نمی‌تواند تشخیص دهد که تمرکز اصلی فیلم کجاست.
اگرچه دیالوگ‌های شاعرانه و خاص کیمیایی همیشه به عنوان امضای او تلقی می‌شده‌است اما در خائن‌کشی گاهی بیش از حد شعاری و سنگین به‌نظر می‌رسد و ارتباط با مخاطب را دشوار می‌کند.
برخی از شخصیت‌های کلیدی داستان، علی‌رغم اهمیتشان در روایت، به اندازه کافی عمق پیدا نمی‌کنند. این مسئله باعث می‌شود انگیزه‌های آن‌ها کمتر قابل درک باشد.
طولانی بودن برخی صحنه‌ها و کش دادن بیش از حد داستان، ریتم فیلم را کند کرده و ممکن است تماشاگران کم‌حوصله را از ادامه دیدن بازدارد.
در نهایت خائن‌کشی به‌عنوان یکی از آثار متأخر مسعود کیمیایی، تلاش دارد با پرداختن به مضامین خیانت و عدالت، اثری قابل‌توجه خلق کند، اما در عمل به دلیل ضعف در روایت و شخصیت‌پردازی، نمی‌تواند به اثری ماندگار تبدیل شود. هرچند، فضاسازی تاریخی و بازی‌های درخشان برخی از بازیگران، آن را برای علاقه‌مندان به سینمای کیمیایی و داستان‌های سیاسی جذاب می‌کند.