| رتبه | فیلم | کارگردان | رای منتقدان | ژانر/موضوع |
|---|---|---|---|---|
| ۱ | اوپنهایمر | کریستوفر نولان | ۲۲ | درام تاریخی/زندگی جی. رابرت اوپنهایمر با محوریت دانش، قدرت و اخلاق. |
| ۲ | تار | تاد فیلد | ۲۰ | روانشناختی/زندگی یک رهبر ارکستر در فضایی پیچیده و تاریک. |
| ۳ | همه چیز همه جا به یکباره | دنیلز | ۱۹ | فانتزی/داستان چندجهانی با عناصر علمی-تخیلی و کمدی. |
| ۴ | ماشین من را بران | ریوسکه هاماگوچی | ۱۴ | درام/روایتی آرام از روابط انسانی و پیچیدگیهای زندگی با سبک مینیمالیستی. |
| ۴ | منطقه مورد علاقه | جاناتان گلیزر | ۱۴ | درام عاشقانه/رابطهای در دوران جنگ با بررسی ابعاد روانشناختی و عاطفی شخصیتها. |
| ۶ | آناتومی یک سقوط | ژوستین تریه | ۱۱ | تریلر/درامی از عدالت، اتهام و هویت فردی با ساختاری پیچیده. |
| ۷ | قدرت سگ | جین کمپیون | ۱۰ | درام/تصویرسازی غرب وحشی با بررسی قدرت و ضعف انسانها. |
| ۷ | بیچارگان | یورگوس لانتیموس | ۱۰ | کمدی سیاه/درام/ترکیب سبک خاص با روایت متفاوت. |
| ۷ | زندگیهای گذشته | سلین سانگ | ۱۰ | درام عاشقانه/کاوش در عشق، خاطرات و زندگی گذشته و کنونی شخصیتها. |
در یک نقل قول از وبسایت nytimes در مورد فیلم اوپنهایمر آمده است که :
Christopher Nolan’s complex, vivid portrait of J. Robert Oppenheimer, the “father of the atomic bomb,” is a brilliant achievement in formal and conceptual terms.
دیگر فیلمهای شاخص این نظرسنجی به ترتیب عبارتند از:
«تار» (تاد فیلد) با ۲۰ رای
داستان پرتنش و روانشناختی که به عمق زندگی یک رهبر ارکستر میپردازد. تاد فیلد با استفاده از فضای سینمایی منحصربهفرد خود، بیننده را به دنیایی پیچیده و تاریک از خلاقیت و قدرت میبرد.
«همه چیز همه جا به یکباره» (دنیلز) با ۱۹ رای
این اثر فانتزی با روایت داستان چندجهانی و عناصر تخیلی و کمدی، به اثری بینظیر در ژانر علمی-تخیلی بدل شده است که موفق شد جایگاه ویژهای در میان مخاطبان و منتقدان پیدا کند.
«ماشین من را بران» (ریوسکه هاماگوچی) با ۱۴ رای
این فیلم ژاپنی با روایتی آرام و عمیق از روابط انسانی و پیچیدگیهای زندگی، به اثری تاثیرگذار تبدیل شده که سبک ویژهای از سینمای مینیمالیستی و انسانگرایانه را ارائه میدهد.
«منطقه مورد علاقه» (جاناتان گلیزر) با ۱۴ رای
این فیلم داستانی از یک رابطه عاشقانه در دوران جنگ را روایت میکند و به بررسی ابعاد روانشناختی و پیچیدگیهای عاطفی شخصیتها میپردازد.
«آناتومی یک سقوط» (ژوستین تریه) با ۱۱ رای
تریه در این فیلم با ترکیبی از درام و تریلر، داستانی از عدالت، اتهام و هویت فردی را به تصویر میکشد که با ساختار داستانی پیچیدهای روایت شده است.
«قدرت سگ» (جین کمپیون) با ۱۰ رای
این فیلم با تصویرسازی زیبا از غرب وحشی و روایت یک داستان احساسی، به بررسی قدرت و ضعف انسانها پرداخته است و به عنوان تنها فیلم استریمی در این فهرست جای گرفته است.
«بیچارگان» (یورگوس لانتیموس) با ۱۰ رای
یورگوس لانتیموس با استفاده از سبک خاص خود در ترکیب کمدی سیاه و درام، به اثری متفاوت دست یافته که مورد استقبال منتقدان قرار گرفته است.
«زندگیهای گذشته» (سلین سانگ) با ۱۰ رای
روایتی ملایم از عشق و خاطرات که با ظرافت و دقت به کاوش در زندگی گذشته و کنونی شخصیتها میپردازد و توانسته جایگاهی در این فهرست بیابد.
این فهرست تنها به این فیلمها ختم نمیشود و آثاری همچون «فابلمنها» اثر استیون اسپیلبرگ، «قاتلان ماه کامل» اثر مارتین اسکورسیزی و «باربی» اثر گرتا گرویگ نیز در میان برترینهای دهه قرار دارند. این نظرسنجی نشان میدهد که در دهه ۲۰۲۰، سینما همچنان قدرت خود را حفظ کرده و آثار هنری برجستهای خلق شده که در تاریخ سینما ماندگار خواهند شد.
من عاشق فیلمهای کریستوفر نولانم و «اوپنهایمر» واقعاً سطح انتظاراتم رو بالاتر برد. موضوع فیلم که درباره اخلاق و قدرت تو زندگی اوپنهایمره، خیلی برام الهامبخش بود. اینکه چطور با یه داستان تاریخی میشه انقدر احساس و تفکر به مخاطب منتقل کرد، بینظیره. موسیقی متن و بازیگرای این فیلم هم عالی بودن و کاملاً با فضای داستان هماهنگی داشتن. یه فیلمیه که بارها میشه دید و هر بار یه چیز جدید کشف کرد!
علاقهمندا به سینمای نولان میدونن که هر فیلمش یه تجربه جدید و خاصه و اوپنهایمر هم از این قاعده مستثنی نیست. فیلم فقط درباره یه دانشمند و پروژهی منهتن نیست، بلکه یه بررسی عمیق از درگیریهای اخلاقی و پیامدهای دانش و قدرته. موسیقی متن فیلم که توسط لودویگ گورانسون ساخته شده، با فضای داستان همخوانی فوقالعادهای داره و بازیهای درخشان سیلیان مورفی و رابرت داونی جونیور هم این اثر رو به یکی از بهترین فیلمهای دهه تبدیل کرده. حتماً باید چند بار تماشاش کرد تا تمام جزئیاتش رو درک کرد!
بدون شک اوپنهایمر یکی از قویترین فیلمهای این دهه بود، اما اینکه به عنوان بهترین فیلم دهه ۲۰۲۰ انتخاب شده، جای بحث داره! فیلمهای دیگهای مثل تار و قدرت سگ از نظر روایت و شخصیتپردازی فوقالعاده عمل کردن و قطعاً رقبای جدی برای این عنوان بودن. البته نولان همیشه با سبک خاصش سینماروها رو جذب میکنه، اما آیا این فیلم از نظر داستانی و کارگردانی واقعاً بیرقیبه؟ کسی که لیست کامل رو دیده، به نظرش کدوم فیلم میتونست جای اوپنهایمر رو بگیره؟
این لیست به نظرم کاملاً متنوع و جذابه! فیلمهایی مثل همه چیز همه جا به یکباره یا بیچارگان کاملاً متفاوت از هم هستن، ولی هر دو به شکل خاص خودشون تجربه سینمایی بینظیری ارائه دادن. چیزی که برام جالبه اینه که فیلمهایی که ساختار غیرمتعارف دارن، مثل آثار یورگوس لانتیموس و دنیلز، کمکم دارن بیشتر مورد توجه قرار میگیرن. فکر میکنید دلیل محبوبیت این فیلمهای خاص و عجیب چیه؟ آیا سینمادوستان به سمت فیلمهای غیرکلیشهای و متفاوتتر کشیده شدن؟
فهرست واقعاً قابلتوجهیه و انتخاب اوپنهایمر به عنوان بهترین فیلم دهه ۲۰۲۰، منطقی به نظر میاد، چون این فیلم هم از نظر فنی و هم از لحاظ روایت داستانی سطح بالایی داره. ولی یه سوالی که برام پیش اومده اینه که چرا بعضی فیلمهای بزرگ مثل قاتلان ماه کامل و فابلمنها رای کافی نیاوردن تا تو رتبههای بالاتر باشن؟ آیا منتقدها بیشتر جذب فیلمهایی با فرم خاص شدن تا داستانهای کلاسیکتر؟ کسی نظری داره که چرا این دو فیلم تو این لیست رتبه بهتری نگرفتن؟