خبرها و رویدادهای سینمایی ایران و جهان

مروری بر بهترین فیلم های رضا عطاران

رضا عطاران، بازیگر و کارگردان سینمای کمدی ایران، با آثار پرفروش جایگاه ویژه‌ای در قلب تماشاگران یافته است. در این گزارش، نگاهی به بهترین فیلم‌های کمدی رضا عطاران خواهیم داشت. فیلم هایی که توانسته‌اند با طنز و روایت‌های متفاوت، مخاطبان را جذب کنند.

به گزارش آی تیکت نیوز، رضا عطاران با بازی در فیلم‌های گوناگون توانسته به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های سینمای ایران تبدیل شود. آثار او همچون «نهنگ عنبر»، «دراکولا»، «هزارپا»، «مصادره» و «من سالوادور نیستم» تنوع بالایی دارند و هر کدام پیام و زاویه دید ویژه‌ای به مسائل اجتماعی و فرهنگی دارند. در ادامه، به بررسی کوتاه بهترین فیلم های رضا عطاران می‌پردازیم.

نهنگ عنبر (۱۳۹۳ و ۱۳۹۵)
دوگانه «نهنگ عنبر» به کارگردانی سامان مقدم، یکی از برجسته‌ترین آثار عطاران است. این فیلم‌ها داستان عشق ناکام و دوران بلوغ شخصیتی به نام ارژنگ صنوبر را در دوران پر تحول ایران روایت می‌کنند. عطاران در این نقش با توانایی بالا، طنز و تلخی عاشقانه‌ای را در هم می‌آمیزد.

نقد: بازی عطاران در این نقش، همزمان هم خنده‌دار و هم احساس‌برانگیز است؛ او به‌خوبی موفق شده طنز تلخی از دهه‌های گذشته ایران ارائه دهد که تماشاگر را به یاد روزگار قدیمی و تحولات اجتماعی می‌اندازد.

هزارپا (۱۳۹۷)
«هزارپا» ساخته ابوالحسن داوودی با رکورد فروش در سینماهای ایران، از محبوب‌ترین فیلم‌های عطاران است. در این فیلم، او نقش یک دزد خرده‌پا به نام رضا را بازی می‌کند که درگیر عشق دختری می‌شود. این کمدی اجتماعی به‌خاطر شوخی‌های بامزه و بازی جذاب عطاران، استقبال زیادی داشت.

نقد: این فیلم با بهره‌گیری از طنز و هجو، واقعیت‌های جامعه را به شیوه‌ای خنده‌دار نشان می‌دهد. با وجود برخی انتقادات به شوخی‌های سطحی، عطاران با بازی طبیعی و خلاقانه‌اش توانسته لحظات به‌یادماندنی خلق کند.

دراکولا
(۱۳۹۴)
فیلم «دراکولا» که توسط خود عطاران کارگردانی شده، یک کمدی سیاه با رویکردی انتقادی به مسائل اجتماعی است. داستان درباره رویارویی یک فرد عادی با دراکولا و معضلات اعتیاد است. این فیلم به نوعی هجویه‌ای طنزآمیز از مشکلات و گرفتاری‌های جامعه است.

نقد: عطاران در این فیلم به‌خوبی توانسته ترکیبی از طنز و انتقاد اجتماعی را خلق کند. گرچه این فیلم نتوانست به محبوبیت فیلم‌های دیگرش برسد، اما جسارت عطاران در پرداخت به موضوعات تاریک با لحن طنز، آن را متمایز می‌کند.

رد کارپت
(۱۳۹۲)
«رد کارپت» با کارگردانی و بازی عطاران، تجربه‌ای از حضور در جشنواره کن را روایت می‌کند. او در این فیلم داستان یک هنرمند ایرانی را که به کن سفر کرده، با لحنی طنزآمیز و انتقادی بیان می‌کند.

نقد: «رد کارپت» با لحظات جذاب و طنز انتقادی، نشان‌دهنده چالش‌های فرهنگی و تفاوت‌های اجتماعی است. عطاران به‌خوبی توانسته احساسات و ناکامی‌های یک هنرمند گمنام را به تصویر بکشد.

مصادره (۱۳۹۶)
«مصادره» به کارگردانی مهران احمدی، داستان زندگی یک ساواکی سابق است که پس از انقلاب اموالش مصادره می‌شود و با چالش‌های مختلفی روبرو می‌گردد. رضا عطاران در نقش این شخصیت طنزآمیز، به‌خوبی از پس ایفای این نقش برآمده است.

نقد: عطاران در این فیلم توانسته یک کمدی سیاه خلق کند که تماشاگر را به فکر فرو می‌برد. روایت زندگی پرچالش او، با شوخی‌های طعنه‌آمیز ترکیب شده و همدلی مخاطب را برمی‌انگیزد. این فیلم یک روایت جسورانه از بخشی از تاریخ معاصر ایران است.

گینس
(۱۳۹۴)
فیلم «گینس» ساخته محسن تنابنده، داستانی درباره سه برادر است که با آرزوهای عجیب و خنده‌دار به دنبال کسب رکوردهای گینس هستند. رضا عطاران در این فیلم نقش یکی از این برادران را ایفا می‌کند و با مهارت خود، طنزی شیرین به شخصیت‌ها بخشیده است.

نقد: بازی عطاران در «گینس»، به خوبی توانسته عمق طنز موقعیت را برجسته کند و به هر لحظه از فیلم جان ببخشد. هرچند داستان برخی نقدها را دریافت کرد، بازی عطاران به آن جذابیت بیشتری داده و فیلم را دیدنی کرده است.

من سالوادور نیستم
(۱۳۹۵)
در «من سالوادور نیستم» به کارگردانی منوچهر هادی، رضا عطاران در نقش مردی ایرانی به اشتباه در برزیل با فردی به نام سالوادور اشتباه گرفته می‌شود. این فیلم که در برزیل فیلم‌برداری شده، فضای متفاوتی نسبت به دیگر فیلم‌های کمدی ایرانی دارد.

نقد: این فیلم هرچند با استقبال تجاری خوبی مواجه شد، اما از نظر برخی منتقدان، عمق طنز ضعیفی داشت. با این حال، عطاران با بازی خود توانسته لحظات خنده‌دار و جذابی را برای تماشاگران فراهم کند و فیلم را به یک کمدی موفق تبدیل کند.

اسب حیوان نجیبی است
(۱۳۹۰)
فیلم «اسب حیوان نجیبی است» به کارگردانی عبدالرضا کاهانی، داستان یک پلیس قلابی را روایت می‌کند که شب‌ها با گشت زدن در شهر، برای مردم مشکلاتی ایجاد می‌کند. رضا عطاران در این فیلم، نقش فردی را بازی می‌کند که به دلایل اقتصادی دست به کارهای غیرمعمول می‌زند.

نقد: این فیلم با نگاهی طنزآمیز به مشکلات اجتماعی، واقعیت‌های تلخ و پیچیده‌ای را بازگو می‌کند. بازی عطاران در این فیلم، به‌ویژه در به تصویر کشیدن یک شخصیت پیچیده و چندلایه، تماشاگر را با فضای تلخ و کمیک اثر درگیر می‌کند.

رضا عطاران با آثار متنوع و بازی‌های تاثیرگذارش، در سینمای ایران جایگاه ویژه‌ای یافته و به یکی از پرطرفدارترین هنرمندان ایرانی تبدیل شده است. این فیلم‌ها، هر یک با روایتی منحصر به فرد و بهره‌گیری از طنز عمیق، بخشی از مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه را به تصویر کشیده و توانسته‌اند جایگاه خاصی در میان آثار کمدی ایران پیدا کنند. نمی‌توان اعلام کرد که بهترین فیلم کمدی رضا عطاران کدام است اما سلیقه متفاوت افراد نوع خاصی از طنز او را می‌پسندد.