به گزارش آیتیکتنیوز؛ فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان برجسته و ۸۵ ساله، با پایان ساخت فیلم مورد انتظارش “مگالاپولیس”، از آغاز یک پروژه جدید سینمایی خبر داد.
کاپولا که به تازگی با فیلم خود در جشنواره کن مورد توجه قرار گرفت، در حال آمادهسازی فیلم جدیدش با عنوان “نگاههای گذرا به ماه” است. این فیلم که اقتباسی آزاد از رمان نوشته ادیت وارتون خواهد بود، به شیوههای سنتیتر تأمین مالی شده و انتظار میرود که به جای تمرکز بر درامهای استاندارد، با عناصر قوی رقص و موسیقی همراه باشد.
در حال حاضر، تاریخ آغاز تولید این فیلم هنوز مشخص نشده است، اما “مگالاپولیس” قرار است در تاریخ ۲۰ سپتامبر به سینماها بیاید و واکنشهای متفاوتی از منتقدان دریافت کرده است.
به نقل از وبسایت worldofreel فرانسیس در مصاحبه با تلگراف در مورد فیلم نگاه گذرا به ماه می گوید که:
he’s ready to go on an adaptation of Edith Wharton’s “The Glimpses of the Moon” and “inspired” by Leo McCarey’s “The Awful Truth.” Both deal with married couples amicably splitting up only to find it harder to let go of each other than they initially thought.
او آماده است تا اقتباسی از کتاب “نیمنگاهی به ماه” اثر ادیت وارتون را آغاز کند که از فیلم “حقیقت تلخ” اثر لئو مککری نیز الهام گرفته است. هر دو داستان به زوجهای متأهلی میپردازند که با توافق تصمیم به جدایی میگیرند، اما متوجه میشوند که رها کردن یکدیگر بسیار سختتر از آن چیزی است که در ابتدا تصور میکردند.
فرانسیس فورد کاپولا
| عنوان | جزئیات |
|---|---|
| کارگردان | فرانسیس فورد کاپولا |
| سن کارگردان | ۸۵ سال |
| عنوان پروژه جدید | نگاههای گذرا به ماه |
| اقتباس | اقتباسی آزاد از رمان ادیت وارتون |
| ویژگیهای فیلم | – همراهی با عناصر قوی رقص و موسیقی – فاصله از درامهای استاندارد |
| وضعیت تولید | تاریخ آغاز تولید هنوز مشخص نشده است |
| فیلم اخیر کاپولا | مگالاپولیس |
| تاریخ اکران مگالاپولیس | ۲۰ سپتامبر |
| بازخوردهای منتقدان به مگالاپولیس | واکنشهای متفاوت |
| تأمین مالی پروژه جدید | شیوههای سنتی تأمین مالی |
| نمایش در جشنواره کن | کاپولا به تازگی با فیلم مگالاپولیس در جشنواره کن مورد توجه قرار گرفت. |
فیلم جدید فرانسیس فورد کاپولا، “نگاههای گذرا به ماه”، واقعاً بهنظر میرسد که یکی از آثار متفاوت او باشد. بهعنوان کسی که همیشه از فیلمهای کاپولا لذت بردهام، این بار هم با دیدن اینکه او به سراغ اقتباس از رمان ادیت وارتون رفته، شگفتزده شدم. ویژگیهای خاصی مانند استفاده از رقص و موسیقی به جای درامهای استاندارد، فیلم را متفاوت خواهد کرد. همچنین جالب است که کاپولا در مصاحبههای اخیرش اشاره کرده که فیلم به روابط پیچیده زوجها و مشکلات رهایی از هم میپردازد که بهطور قطع موضوعی جذاب و انسانی است. امیدوارم این پروژه به موفقیتهای جدیدی برای او منجر شود.
اینکه کاپولا همچنان به دنبال ساخت فیلمهای متفاوت و شخصی است، نشان میدهد که او هرگز محدود به یک سبک خاص نشده است. اقتباس از ادبیات کلاسیک، مخصوصاً رمانهای احساسی و پیچیدهای مثل آثار ادیت وارتون، چالش خاص خودش را دارد، اما اگر کسی بتواند چنین داستانی را به شیوهای نوین و سینمایی روایت کند، بدون شک کاپولا خواهد بود. به نظرتان این فیلم میتواند موفقیتهای قبلی او را تکرار کند یا ممکن است در بین آثار نوآورانهاش یک تجربه متفاوت اما کمفروغ باشد؟
با سلام فیلم “نگاههای گذرا به ماه” به نظر میرسد یک تجربه سینمایی منحصر بهفرد از فرانسیس فورد کاپولا باشد. از آنجایی که این کارگردان پیش از این آثار زیادی درخشانی داشته، بیصبرانه منتظر هستم تا ببینم چگونه این اقتباس آزاد از رمان ادیت وارتون را به تصویر خواهد کشید. جالبتر اینکه فیلم بهجای تمرکز صرف بر درامهای استاندارد، از عناصر رقص و موسیقی استفاده خواهد کرد. این ترکیب جدید از ژانرها، میتواند به یک اثر متفاوت و جذاب تبدیل شود. امیدوارم که “نگاههای گذرا به ماه” بتواند موفقیتهای بیشتری برای کاپولا به ارمغان بیاورد و تحسین منتقدان را جلب کند.
کاملاً با شما موافقم! کاپولا یکی از کارگردانانی است که همیشه در سینما مسیر خودش را دنبال کرده و حالا با “نگاههای گذرا به ماه” ظاهراً قصد دارد بار دیگر قالبهای رایج را به چالش بکشد. اضافه شدن عناصر موسیقی و رقص به این داستان عاشقانه و دراماتیک، قطعاً تجربهای متفاوت خواهد بود. به نظر شما این سبک ترکیبی چقدر میتواند در جذب مخاطب عام و همچنین منتقدان موفق باشد؟
سلام
واقعا جذاب است که فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان بزرگ سینما، به سراغ فیلمی با چنین موضوع انسانی و عاطفی رفته است. “نگاههای گذرا به ماه” با اقتباس از رمان ادیت وارتون و الهامگیری از فیلم “حقیقت تلخ” لئو مککری، به روابط پیچیده زوجهای متأهل میپردازد. این فیلم که به جای درامهای معمول، با موسیقی و رقص همراه است، ممکن است رویکردی تازه و منحصر بهفرد در سینمای معاصر باشد. به نظر میرسد این فیلم نیز همانند سایر آثار کاپولا، بتواند مخاطبان زیادی را جذب کند و تجربهای متفاوت برای آنها به ارمغان بیاورد. قطعا منتظر اکران این فیلم خواهم بود.
قطعا فرانسیس فورد کاپولا همیشه به دنبال روایتهای منحصربهفرد بوده و انتخاب “نگاههای گذرا به ماه” نشان میدهد که او همچنان علاقهمند به تجربهگرایی در سینما است. ترکیب اقتباس ادبی، الهام از سینمای کلاسیک و استفاده از موسیقی و رقص میتواند این فیلم را از سایر آثار مشابه متمایز کند. همانطور که گفتید، این رویکرد ممکن است باعث شود که فیلم مورد توجه طیف گستردهای از مخاطبان قرار بگیرد. آیا فکر میکنید این سبک جدید کاپولا موفق خواهد شد، یا ممکن است برای برخی از طرفداران آثار کلاسیک او کمی غیرمنتظره باشد؟
اینکه فرانسیس فورد کاپولا در ۸۵ سالگی همچنان به ساخت فیلمهای جدید ادامه میده، واقعا تحسینبرانگیزه! مخصوصا که “نگاههای گذرا به ماه” با اقتباس از ادیت وارتون ساخته میشه و گویا در کنار درام، عناصر رقص و موسیقی هم توش پررنگه. کاپولا همیشه در انتخاب داستانهایی با عمق روانشناختی و احساسی استاد بوده، اما سوال اینجاست که آیا این سبک جدید و فاصله گرفتن از درامهای کلاسیک میتونه موفق بشه؟ یا بازخوردها مثل “مگالاپولیس” ضد و نقیض خواهند بود؟
اینکه کاپولا در ۸۵ سالگی همچنان در حال ساخت فیلمهای جدید و خلاقانه است، بدون شک نشوندهنده تعهد او به سینماست. نگاههای گذرا به ماه نهتنها یه اقتباس ادبی محسوب میشه، بلکه ترکیبی از درام، روانشناسی و موسیقی رو هم در خودش داره. کاپولا همیشه استاد خلق فیلمهایی با عمق احساسی و روانشناختی بوده، اما تغییر مسیر او از درامهای کلاسیک به اثری با عناصر موزیکال و سبک جدید یه چالش جدیه. این که فیلم موفق بشه یا نه، کاملاً به نحوه اجرای این عناصر و پذیرش مخاطبان بستگی داره. با توجه به نظرات ضد و نقیضی که مگالاپولیس دریافت کرد، باید دید آیا این پروژه جدید میتونه تحسین منتقدان رو جلب کنه یا دوباره بحثهای متفاوتی پیرامونش شکل میگیره.
خیلی جالبه که کاپولا داره سراغ اقتباس از “نیمنگاهی به ماه” میره، چون این کتاب یکی از کمتر شناختهشدههای ادیت وارتونه. نکتهای که ذهنمو درگیر کرده اینه که این فیلم قراره بیشتر به درام احساسی نزدیک باشه یا یه کار موزیکال و متفاوت؟ کاپولا قبلاً ثابت کرده که میتونه سبکهای مختلف رو عالی اجرا کنه، ولی این تغییر مسیر توی این سن و سال و بعد از بازخوردهای متفاوت “مگالاپولیس” یه ریسک به نظر میرسه. واقعا کنجکاوم ببینم چطور از آب در میاد!
اینکه کاپولا تصمیم گرفته از یک رمان کمتر شناختهشده از ادیت وارتون اقتباس کنه، واقعاً جالبه و نشون میده که همچنان به دنبال پروژههای متفاوت و غیرقابل پیشبینیه. اما همونطور که اشاره کردید، سوال اصلی اینه که این فیلم بیشتر به درام احساسی نزدیک میشه یا ترکیبی از موسیقی و رقص خواهد داشت. کاپولا قبلاً در سبکهای مختلفی موفق بوده، اما این تغییر مسیر در این سن و بعد از بازخوردهای متفاوت مگالاپولیس، میتونه یه ریسک بزرگ باشه. حالا باید دید که این فیلم چطور اجرا میشه و آیا کاپولا میتونه با این پروژه به دوران اوج خودش برگرده یا نه.