به گزارش آیتیکت نیوز؛ جشنواره فیلم ونیز 2024 (Venice Film Festival 2024) هشتاد و یکمین دوره از این جشنواره معتبر سینمایی است که در جزیره لیدو در ونیز، ایتالیا برگزار میشود. این جشنواره که یکی از قدیمیترین و مهمترین جشنوارههای فیلم در جهان به شمار میرود، از سال ۱۹۳۲ آغاز به کار کرده و هر ساله فیلمسازان برجسته و علاقهمندان به سینما را از سراسر جهان به خود جذب میکند.
در صفحه ختصاصی وبسایت imdb می توانید اطلاعات کامل برگزیدگان جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ را مطالعه فرمایید.
جوایز:
مهمترین جایزه جشنواره، “شیر طلایی” (Leone d’Oro) است که به بهترین فیلم اهدا میشود. سایر جوایز شامل شیر نقرهای، جام ولپی برای بهترین بازیگر زن و مرد، جایزه ویژه هیئت داوران، و جایزه بهترین فیلمنامه هستند.
اهمیت جشنواره:
جشنواره فیلم ونیز به عنوان یکی از معتبرترین جشنوارههای فیلم جهان، نقش مهمی در معرفی و حمایت از استعدادهای جدید سینمایی و همچنین برجسته کردن فیلمهای با کیفیت و تأثیرگذار دارد. این جشنواره همچنین فرصتی برای فیلمسازان و بازیگران برای دیدار با همتایان بینالمللی، منتقدان، و مخاطبان جهانی فراهم میآورد.
اطلاعات کلی جشنواره:
| دوره | هشتاد و یکمین دوره جشنواره فیلم ونیز |
|---|---|
| تاریخ برگزاری | ۲۸ اوت تا ۷ سپتامبر (۷ تا ۱۷ شهریور ۱۴۰۳) |
| محل برگزاری | جزیره لیدو، ونیز، ایتالیا |
| اهمیت | قدیمیترین جشنواره سینمایی جهان؛ معرفی استعدادهای جدید و حمایت از فیلمهای برجسته. |
ونیز ۲۰۲۴:
جوایز امسال جشنواره ونیز ۲۰۲۴ هم برندگان خود را شناخت که در ادامه مروری داریم بر این برندگان.
جایزه شیر طلایی بهترین فیلم
پدرو آلمادوار جایزه شیر طلایی هشتاد و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز ونیز را برای فیلم «اتاق بغلی» دریافت کرد. ژانر فیلم The Room Next Door درام روانشناختی است، کارگردان در این اثر به جستجو در زوایای پیچیده روانشناختی و عاطفی شخصیتها میپردازد. این کارگردان در گذشته با آثاری چون “همه چیز درباره مادرم” و “بازگشت” توانسته است توجه جهانیان را به خود جلب کند. «اتاق بغلی» درباره مرگ خودخواسته با بازی تیلدا سوینتون و جولین مور دومین شیر طلایی را برای آلمادور به ارمغان آورد.
جایزه بهترین بازیگر جوان: پل کرچر برای فیلم And their Children After Them
جایزه بهترین بازیگر مرد: ونسان لندون برای فیلم The Quiet Son
ونسان لندون (Vincent Lindon) بازیگر، نویسنده و کارگردان فرانسوی است که به خاطر بازیهای تاثیرگذار و نقشهای متمایز خود در سینما شناخته شده است. او در طول حرفه خود در فیلمهای مختلفی با ژانرهای متنوع از درام تا کمدی ایفای نقش کرده است. ونسان لندون از دهه ۱۹۸۰ وارد دنیای بازیگری شد و از آن زمان تاکنون در بسیاری از فیلمهای مشهور فرانسوی به ایفای نقش پرداخته است. وی به خاطر بازیهای طبیعی، واقعگرایانه و اغلب نقشهای مردان طبقه متوسط یا کارگران شناخته میشود.
جایزه بهترین بازیگر زن: نیکول کیدمن برای فیلم Babygirl
نیکول کیدمن (Nicole Kidman) بازیگر، تهیهکننده و خواننده استرالیایی-آمریکایی است که به عنوان یکی از برجستهترین و موفقترین بازیگران هالیوود شناخته میشود. او در ۲۰ ژوئن ۱۹۶۷ در هاوایی به دنیا آمد و در سیدنی، استرالیا بزرگ شد. کیدمن با بازی در فیلمهایی همچون “مولن روژ!” (Moulin Rouge!)، “ساعتها” (The Hours)، و “چشمان کاملاً بسته” (Eyes Wide Shut) به شهرت بینالمللی دست یافت و توانست جایزههای متعددی از جمله جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای نقش خود در فیلم “ساعتها” به دست آورد. او به خاطر تواناییهای بازیگری متنوع و کاراکترهای پیچیدهای که به تصویر میکشد، مورد تحسین منتقدان قرار گرفته و در عرصههای مختلف سینما، تلویزیون و تئاتر موفقیتهای چشمگیری کسب کرده است. نیکول کیدمن همچنین به عنوان یک فعال اجتماعی، به حمایت از مسائل مربوط به حقوق زنان و کودکان شناخته میشود.
جایزه بهترین فیلمنامه: فیلم I’m Still Here
«هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here) جدیدترین ساختهی والتر سالس برزیلی، آن هم پس از وقفهای دوازده ساله است؛ کارگردانی که آخرین فیلم او «در جاده» (On the Road) به سال ۲۰۱۲ میلادی بازمیگردد. «هنوز اینجا هستم» داستان دلخراش ناپدید شدن روبنس پایوا در سال ۱۹۷۱ به دست دیکتاتوری نظامی برزیل را از نگاه همسر و فرزندان او روایت میکند؛ البته با زیبایی و وقاری که از آثار والتر سالس سراغ دارید. فیلم سپس ماجرای این خانواده را در تمام سالهای ناپدیدشدن پدر خانواده دنبال میکند و تلاشهای یونیس (فرناندا تورس) همسر روبنس را نشان میدهد که میکوشد برای ادعاهای خود علیه اظهارات پلیس مدرک جمع کند.
جایزه ویژه هیأت داوران: فیلم April
فیلم «آوریل» (April) ساخته دئا کولومبگاشویلی (Dea Kulumbegashvili) یک درام گرجستانی است که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد. این فیلم اولین اثر کارگردان خود و بخشی از موج جدید سینمای گرجستان به حساب میآید. “آوریل” داستان آوریل، زنی جوان و مستقل را روایت میکند که با مشکلات اقتصادی و اجتماعی در کشور گرجستان مواجه است. او در تلاش است تا زندگی خود را بهبود بخشد و آیندهای بهتر برای خود بسازد. این فیلم به بررسی مسائل اجتماعی و اقتصادی گرجستان و فشارهایی که بر روی فرد به خاطر سیستم اجتماعی و خانوادگی وجود دارد، میپردازد.
شیر نقرهای بهترین کارگردانی: بردی کوربت برای فیلم The Brutalist
بردی کوربت (Brady Corbet) کارگردان، نویسنده، و بازیگر آمریکایی است که به خاطر کارهای خلاقانه و منحصر به فردش در دنیای سینما شناخته میشود. او در ۲۸ اوت ۱۹۸۸ در اوکلاهاما سیتی، اوکلاهما به دنیا آمد و ابتدا به عنوان بازیگر در فیلمهایی مانند “ماریا آنتوانت” (Marie Antoinette) و “نوجوانان آسمانی” (Heavenly Creatures) ظاهر شد. کوربت به عنوان کارگردان با فیلمهایی چون “سایههای شب” (The Childhood of a Leader) و “مورد اعتماد” (Vox Lux) شناخته میشود. آثار او معمولاً به بررسی پیچیدگیهای روانشناختی و اجتماعی میپردازند و با استفاده از سبکهای بصری و روایتی منحصر به فرد، به تصویر کشیدن دغدغههای انسان معاصر میپردازد. فیلمهای او به خاطر قابلیتهای روایتگری و توانایی در بررسی اعماق روح انسانی مورد تحسین قرار گرفته و توانسته است جایگاه خاصی در دنیای سینما پیدا کند.
شیر نقرهای هیأت داوران: مائورا دلپرو کارگردان فیلم Vermiglio
مائورا دلپرو (Maura Delpero) کارگردان و نویسنده ایتالیایی است که به خاطر آثارش در زمینه فیلمهای مستقل و هنری شناخته شده است. او با فیلمهایش به بررسی موضوعات اجتماعی و انسانی میپردازد و توانسته است توجه منتقدان را به خود جلب کند. یکی از آثار برجسته او، “آیدا” (Maternal)، در جشنوارههای بینالمللی مورد تحسین قرار گرفته و به خاطر روایتهای عمیق و کارگردانی هنریاش شناخته شده است. دلپرو با توانایی در نشان دادن واقعیتهای زندگی روزمره و دغدغههای انسانی، به عنوان یک کارگردان خلاق و تأثیرگذار در دنیای سینما شناخته میشود.
بهترین فیلم بخش افقهای ونیز: «سال نویی که هیچگاه نیامد» ساخته بوگدان موررسانو
بوگدان موررسانو (Bogdan Mirică) کارگردان و نویسنده رومانیایی است که به خاطر آثارش در سینمای مستقل و هنری شناخته شده است. او در ۱۹۷۸ در رومانی به دنیا آمد و تحصیلات خود را در زمینه فیلم و کارگردانی در رومانی و فرانسه گذراند. بوگدان موررسانو به خاطر تواناییاش در خلق داستانهای انسانی و تأملبرانگیز و همچنین سبک بصری متمایز، مورد توجه قرار گرفته است. آثار او معمولا به بررسی ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی میپردازند و تلاش میکنند تا پرسشهای عمیقتری درباره شرایط انسانی و اجتماعی مطرح کنند.
هشتاد و یکمین دوره ونیز، به عنوان قدیمیترین جشنواره سینمایی جهان از ۲۸ اوت تا ۷ سپتامبر (۷ تا ۱۷ شهریور) برگزار شد.
برگزیدگان جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴
| جایزه | برنده/فیلم | توضیحات |
|---|---|---|
| شیر طلایی بهترین فیلم | «اتاق بغلی» (The Room Next Door) | کارگردان: پدرو آلمادوار؛ ژانر: درام روانشناختی؛ بازیگران: تیلدا سوینتون، جولین مور |
| شیر نقرهای بهترین کارگردانی | بردی کوربت (Brady Corbet) | فیلم: The Brutalist؛ شناختهشده به خاطر سبک روانشناختی و خلاقانه در آثار. |
| شیر نقرهای هیأت داوران | مائورا دلپرو برای فیلم Vermiglio | کارگردان ایتالیایی با تمرکز بر مسائل اجتماعی و انسانی. |
| جایزه ویژه هیأت داوران | «آوریل» (April) | کارگردان: دئا کولومبگاشویلی؛ درامی گرجستانی با روایتی از مسائل اجتماعی و اقتصادی. |
| بهترین فیلمنامه | «هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here) | نویسنده و کارگردان: والتر سالس؛ داستان دلخراش ناپدید شدن روبنس پایوا در برزیل. |
| بهترین بازیگر مرد | ونسان لندون (Vincent Lindon) | فیلم: The Quiet Son؛ بازیگری برجسته فرانسوی با سبک واقعگرایانه و تأثیرگذار. |
| بهترین بازیگر زن | نیکول کیدمن (Nicole Kidman) | فیلم: Babygirl؛ بازیگر استرالیایی-آمریکایی با نقشآفرینیهای متنوع و برجسته. |
| بهترین بازیگر جوان | پل کرچر (Paul Kircher) | فیلم: And Their Children After Them؛ بازیگری جوان و تأثیرگذار. |
| بهترین فیلم بخش افقها | «سال نویی که هیچگاه نیامد» | کارگردان: بوگدان موررسانو؛ فیلمی تأملبرانگیز از سینمای رومانی. |

واقعا جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴، یکی از بزرگترین رویدادهای سینمایی سال بود! جایزه شیر طلایی که به فیلم «اتاق بغلی» رسید، واقعا تحسینبرانگیز بود. من شخصا همیشه از کارهای پدرو آلمادوار لذت بردم و این فیلمش هم به نظر خیلی جذاب میاد. همچنین انتخاب نیکول کیدمن به عنوان بهترین بازیگر زن برای فیلم «Babygirl» هم جای تحسین داره. بهطور کلی، جشنواره ونیز امسال یک نمایش واقعی از توانمندی سینماگران در سراسر جهان بود و خیلی خوشحالم که شاهد اینطور افتخارات در دنیای سینما هستیم.
سپاس از دیدگاه شما. جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ واقعاً یک رویداد باشکوه بود و اهدای شیر طلایی به فیلم «اتاق بغلی» نشان از ارزش هنری بالای این اثر دارد. همانطور که اشاره کردید، آثار پدرو آلمادوار همیشه جذابیت خاصی دارند و این فیلم نیز از این قاعده مستثنی نیست. انتخاب نیکول کیدمن بهعنوان بهترین بازیگر زن برای فیلم «Babygirl» نیز بازتابی از تواناییهای درخشان او در هنر بازیگری است. خوشحالیم که این جشنواره توانسته رضایت و هیجان شما را برانگیزد.
جشنواره فیلم ونیز همیشه یکی از مهمترین رویدادها در دنیای سینما بوده و سال ۲۰۲۴ هم از این قاعده مستثنی نیست! از دیدن جوایز شیر طلایی و شیر نقرهای این جشنواره خوشحال شدم و بهخصوص از انتخاب فیلم «اتاق بغلی» به عنوان بهترین فیلم سال خیلی هیجانزده شدم. بهنظرم این نوع جشنوارهها فرصتی برای کشف استعدادهای جدید و آشنایی با آثار هنری مختلف هستند که تأثیرات عمیقی بر فرهنگ سینما دارند. انتخاب بهترین بازیگر مرد، ونسان لندون، هم بسیار شایسته بود؛ واقعا بازیهای فوقالعادهای داشت.
نظر شما کاملاً درست است. جشنواره فیلم ونیز همیشه بستری برای کشف استعدادهای جدید و معرفی آثار هنری متفاوت بوده است. فیلم «اتاق بغلی» با دریافت شیر طلایی، جایگاه ویژهای در این دوره پیدا کرد و انتخاب ونسان لندون بهعنوان بهترین بازیگر مرد نیز نشاندهنده کیفیت بالای بازیگری اوست. چنین جشنوارههایی نقش مهمی در ارتقای سطح سینما و فرهنگ جهانی دارند و ما نیز مانند شما از این دستاوردها خوشحالیم.
بسیار خوشحالم که اینگونه جشنوارههایی مثل ونیز فرصتی برای معرفی و تشویق آثار سینمایی مهم به دنیا میدهند. جوایز امسال واقعا منصفانه و شایسته بودند، خصوصا جایزه بهترین فیلمنامه که به فیلم «هنوز اینجا هستم» رسید. این فیلم واقعاً داستانی عمیق و تأثیرگذار داشت. جایزه بهترین بازیگر زن به نیکول کیدمن هم که هر سال درخشیده است، نشاندهنده تواناییهای بالای او در هنر بازیگری است. دیدن اینطور جشنوارهها انگیزهای عالی برای کسانی است که به دنبال شناخت بیشتر از سینما هستند.
از نظر شما سپاسگزاریم. جشنواره ونیز فرصتی بینظیر برای شناسایی و تقدیر از آثار برجسته سینمایی است. فیلم «هنوز اینجا هستم» با دریافت جایزه بهترین فیلمنامه، نشاندهنده تأثیرگذاری عمیق داستانش بود. نیکول کیدمن نیز با درخشش در فیلم «Babygirl» بار دیگر تواناییهای خود را به اثبات رساند. همانطور که اشاره کردید، چنین رویدادهایی انگیزهای فوقالعاده برای علاقهمندان به سینما و هنر فراهم میکنند.
جشنواره فیلم ونیز همیشه یکی از جذابترین رویدادهای سینمایی دنیاست و امسال هم با برندگانش غوغا کرده! فیلم «اتاق بغلی» از پدرو آلمادوار خیلی کنجکاوم کرد، چون ژانر درام روانشناختی همیشه پر از پیچیدگیهای احساسی و داستانهای عمیقه. به نظرم جوایز این جشنواره میتونن تأثیر زیادی روی موفقیت یک فیلم داشته باشن و مسیر بازیگران و کارگردانها رو تغییر بدن. فقط یه سوال، این فیلمها چقدر احتمال داره که در سینماهای ایران هم اکران بشن؟
کاملاً موافقم، جشنواره فیلم ونیز همیشه یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی جهان است و فیلمهایی که در آن مطرح میشوند، معمولاً در ادامه مسیرشان موفقیتهای زیادی کسب میکنند. «اتاق بغلی» از پدرو آلمادوار به دلیل پرداخت خاصش به درام روانشناختی، توجه زیادی جلب کرده و بسیاری منتظر دیدنش هستند. درباره اکران این فیلمها در سینماهای ایران، معمولاً فیلمهای هنری و مستقل کمتر شانس اکران عمومی دارند، مگر اینکه در جشنوارههای داخلی به نمایش گذاشته شوند یا نسخههایی از آنها به شکل محدود در سینماهای خاص یا پلتفرمهای داخلی قرار گیرد. شما فکر میکنید کدام یک از فیلمهای امسال شانس بیشتری برای نمایش در ایران داشته باشد؟
چقدر هیجانانگیز که نیکول کیدمن برای فیلم Babygirl جایزه بهترین بازیگر زن رو گرفت! همیشه انتخابهای سینماییش فوقالعاده بوده و نشون داده که چقدر تو نقشهای پیچیده توانمند ظاهر میشه. از طرفی، فیلم «هنوز اینجا هستم» هم به نظر میاد یه داستان درگیرکننده داره، مخصوصاً وقتی پای تاریخ و مسائل اجتماعی وسط باشه. جشنوارههایی مثل ونیز نشون میدن که چطور سینما میتونه فراتر از سرگرمی باشه و به آگاهی اجتماعی هم کمک کنه. کسی میدونه که آیا این فیلمها قراره روی پلتفرمهای استریم مثل نتفلیکس یا اپل تیوی پخش بشن؟
کاملاً موافقم، جشنواره فیلم ونیز همیشه یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی جهان است و فیلمهایی که در آن مطرح میشوند، معمولاً در ادامه مسیرشان موفقیتهای زیادی کسب میکنند. «اتاق بغلی» از پدرو آلمادوار به دلیل پرداخت خاصش به درام روانشناختی، توجه زیادی جلب کرده و بسیاری منتظر دیدنش هستند. درباره اکران این فیلمها در سینماهای ایران، معمولاً فیلمهای هنری و مستقل کمتر شانس اکران عمومی دارند، مگر اینکه در جشنوارههای داخلی به نمایش گذاشته شوند یا نسخههایی از آنها به شکل محدود در سینماهای خاص یا پلتفرمهای داخلی قرار گیرد. شما فکر میکنید کدام یک از فیلمهای امسال شانس بیشتری برای نمایش در ایران داشته باشد؟