به گزارش آیتیکت نیوز؛ آلن دلون، یکی از برجستهترین بازیگران سینمای فرانسه و نمادی از زیبایی و جذابیت در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی است. فیلم های ماندگار آلن دلون در سینمای جهان جایگاه ویژه ای دارد. او به دلیل تواناییهای بازیگریاش و همچنین چهرهی کاریزماتیک و جذابش، به سرعت به یکی از محبوبترین بازیگران سینمای اروپا تبدیل شد. در ادامه به بررسی برخی از آثار منتخب او میپردازیم:
همچنین ما در مقاله ویژی به مراسم خاکسپاری آلن دلون پرداخته ایم.
فیلم های ماندگار آلن دلون
| نام فیلم | سال | کارگردان | ژانر/یادداشتها | |
|---|---|---|---|---|
| سامورایی | ۱۹۶۷ | ژان-پیر ملویل | فیلم نوآر کلاسیک فرانسوی که در آن دلون نقش یک قاتل حرفهای را ایفا میکند. فضای سرد و مینیمالیستی از ویژگیهای این فیلم است. | |
| استخر | ۱۹۶۹ | ژاک درای | درام روانشناختی درباره روابط پیچیده و حسادت میان چهار شخصیت اصلی، که دلون در آن نقشآفرینی کرده است. | |
| خانواده سیسیلی | ۱۹۶۹ | آنری ورنوی | فیلم جنایی درباره مافیای ایتالیا که در آن دلون به همراه ژان گابن و لینو ونتورا بازی میکند. | |
| آرایش مرگ | ۱۹۶۸ | جک کاردیف | درام روانشناختی درباره یک زن جوان که به دنبال آزادی است، با بازی دلون که جذابیت و مرموزی خاصی دارد. | |
| آقای کلین | ۱۹۷۶ | جوزف لوزی | درام تاریخی درباره جنگ جهانی دوم که در آن دلون نقش یک دلال آثار هنری را ایفا میکند. فیلم به بیرحمیهای دوران جنگ میپردازد. |
۱. «سامورایی» (Le Samouraï) – ۱۹۶۷
این فیلم به کارگردانی ژان-پیر ملویل، یکی از معروفترین آثار آلن دلون به شمار میرود. دلون در نقش جف کوستلو، یک قاتل حرفهای که زندگیاش به شدت منظم و دقیق است، ظاهر میشود. این فیلم با سبک مینیمالیستی و فضاسازیهای سرد و بیروح، یکی از شاهکارهای سینمای نوآر فرانسه محسوب میشود.
روایت کوتاه وبسایت imdb از داستان این فیلم:
After professional hitman Jef Costello is seen by witnesses, his efforts to provide himself an alibi drive him further into a corner.
پس از اینکه جف کاستلو، یک قاتل حرفهای، توسط شاهدان دیده میشود، تلاشهای او برای ایجاد یک همزمانی جعلی (آلیبی) او را بیشتر در تنگنا قرار میدهد.
۲. «استخر» (La Piscine) – ۱۹۶۹
این فیلم در ژانر درام روانشناختی به کارگردانی ژاک درای، داستان پیچیدهای از روابط عاشقانه و حسادتهای پنهان میان چهار شخصیت اصلی را روایت میکند. دلون در کنار رومی اشنایدر و موریس رونه به ایفای نقش پرداخته است. این فیلم به خاطر داستان جذاب و همچنین نمایش پیچیدگیهای روانی شخصیتها، به عنوان یکی از آثار برتر دلون شناخته میشود.
۳. «خانواده سیسیلی» (The Sicilian Clan) – ۱۹۶۹
این فیلم جنایی به کارگردانی آنری ورنوی، داستان یک گروه مافیایی ایتالیایی را روایت میکند که قصد دارند یک دزدی بزرگ انجام دهند. آلن دلون در این فیلم در کنار بازیگرانی چون ژان گابن و لینو ونتورا، نقشآفرینی کرده است. فیلم با ترکیب هیجان، دلهره و روابط پیچیده، یکی از آثار کلاسیک سینمای جنایی فرانسه به شمار میرود.
۴. «آرایش مرگ» (The Girl on a Motorcycle) – ۱۹۶۸
در این فیلم که به کارگردانی جک کاردیف ساخته شده است، دلون در کنار ماریانا فایتفول به ایفای نقش پرداخته است. داستان فیلم حول محور یک زن جوان میچرخد که سوار بر موتورسیکلتش از زندگی یکنواختش فرار میکند و به دنبال آزادی میگردد. بازی دلون در این فیلم ترکیبی از جذابیت و مرموزی است که بر جذابیت فیلم افزوده است.
۵. «آقای کلین» (Mr. Klein) – ۱۹۷۶
این فیلم به کارگردانی جوزف لوزی، یک درام تاریخی است که در دوران جنگ جهانی دوم جریان دارد. دلون در نقش رابرت کلین، یک دلال آثار هنری که به اشتباه به عنوان یک یهودی تحت تعقیب قرار میگیرد، بازی میکند. این فیلم با فضاسازیهای تیره و تار و همچنین نمایش بیرحمیهای دوران جنگ، یکی از آثار برجسته دلون در دوران پختگی هنری او محسوب میشود.
آلن دلون با بازی در این آثار و بسیاری دیگر از فیلمهای بهیادماندنی، جایگاه ویژهای در سینمای جهان به دست آورده و همچنان به عنوان یکی از چهرههای برجسته و تأثیرگذار در دنیای سینما شناخته میشود.
۶. «کریستین» (Christine) – ۱۹۵۸
این فیلم به کارگردانی پیئر گاسپار-ویت، درامی رمانتیک و معمایی است که در وین سده نوزدهم جریان دارد. آلن دلون در نقش مردی جوان و پرشور مقابل رومی اشنایدر در نقش ستوان لوبهاینر ظاهر میشود، مردی که میان عشق و وظیفه گرفتار شده است. کریستین با فضاسازی باشکوه و دراماتیک، توانایی دلون در بازتاب احساسات پیچیده و حضور دلربایش در صحنه را به نمایش میگذارد و او را در یکی از جذابترین نقشهای رمانتیکش قرار میدهد.
آلن دلون با بازی در این اثر و بسیاری از فیلمهای دیگر، جایگاه ویژهای در سینمای جهان پیدا کرده و همچنان یکی از چهرههای شاخص و تأثیرگذار تاریخ سینما محسوب میشود.
۷. «روکو و برادرانش» (Rocco and His Brothers) – ۱۹۶۰
این فیلم به کارگردانی لوکینو ویسکونتی، درامی ایتالیایی و حماسی است که نئورئالیسم و تراژدی خانوادگی را با هم ترکیب میکند. آلن دلون در نقش روکوی حساس و زجرکشیده، یکی از پنج برادری که در فقر و کشمکشهای زندگی به دنبال مسیر خود هستند، میدرخشد. فیلم با تمرکز بر روابط خانوادگی، تنشها و عواطف گوناگون، فرصتی طلایی برای نمایش توانایی بازیگری دلون فراهم کرده است. کلودیا کاردیناله نیز یکی از نخستین نقشهای جهانی خود را در این اثر به نمایش گذاشت و فیلم به واسطه داستان قدرتمند و بازیهای تاثیرگذار، یکی از آثار برجسته سینمای ایتالیا به شمار میرود.
۸. «شادی زندگی» (The Joy of Living) – ۱۹۶۱
این فیلم کمدی به کارگردانی رنه کلمان داستان اولیس را روایت میکند؛ مردی که در یتیمخانه بزرگ شده و پس از مرخص شدن از خدمت سربازی، به دلیل مشکلات مالی به حزب فاشیست میپیوندد. در جریان تعقیب یک اعلامیهساز آنارشیست، با دختر او آشنا شده و عاشقش میشود؛ عشقی که دیدگاههای سیاسی او را تغییر میدهد. با پیشرفت داستان، ترورهایی به او نسبت داده میشود که هرگز مرتکب نشده و همین موضوع مشکلات زیادی برایش ایجاد میکند. آلن دلون در این فیلم در کنار باربارا کفیاتکوفسکا-لاس و جینو چروی نقشآفرینی کرده است. فیلم با ترکیب طنز، عشق و مسائل اجتماعی، یکی از آثار ماندگار سینمای ایتالیا در دهه ۶۰ به شمار میرود.
۹. «موج نو» (Nouvelle vague) – ۱۹۹۰
این فیلم درام به کارگردانی ژان-لوک گدار داستان مرد بیخانمانی را روایت میکند که توسط یک زن ثروتمند پیدا شده و به سرعت مورد علاقه او قرار میگیرد. پس از وقوع یک حادثه غرقشدگی که به مرگ او منجر میشود، مرد دوباره در زندگی زن ظاهر میشود و به دنبال کاری میگردد؛ آیا ممکن است او برادر دوقلوی همان مرد باشد؟ آلن دلون در این فیلم در کنار دامیزیانا گیوردانو و ژاک داکمین نقشآفرینی کرده است. فیلم با دیالوگهای ادبی و تمثیلی، سبک منحصر به فرد گدار را به نمایش میگذارد و یکی از آثار شناخته شده او در ژانر درام به شمار میرود.
از میان فیلمهای عاشقانه آلن دلون میتوان به Christine (۱۹۵۸)، L’Éclipse (۱۹۶۲) و La Piscine (۱۹۶۹) اشاره کرد که هر سه بر محور روابط عاطفی و عاشقانه شکل گرفتهاند. این آثار از شاخصترین فیلمهای رمانتیک سینمای فرانسه با بازی دلون محسوب میشوند.
فیلم استخر آلن دلون (La Piscine – ۱۹۶۹) داستان زوجی به نام «ماریان» و «ژانپل» را روایت میکند که تعطیلات خود را در ویلایی در جنوب فرانسه میگذرانند، اما با ورود یک دوست قدیمی و دخترش، رابطه عاشقانه میان آنها دچار تنش و حسادت میشود. این فیلم با فضایی پرتعلیق و عاشقانه، یکی از ماندگارترین آثار سینمای فرانسه و از نقشآفرینیهای بهیادماندنی آلن دلون است.
فیلم «سامورایی» یکی از بهترینهای آلن دلون بود که من همیشه با علاقه تماشا میکنم. بازی او در نقش جف کوستلو، با اون جدیت و نگاه سرد، واقعاً بینظیر بود. این فیلم یه شاهکار واقعی از سینمای نوآر فرانسه است و هر بار که میبینمش، حس میکنم یه قسمت تازه از شخصیتش رو کشف میکنم. دلون واقعاً اسطوره سینماست.
برای من، فیلم «استخر» یکی از خاصترین تجربههای سینمایی با آلن دلونه. رابطههای پیچیده و حسادتهایی که توی فیلم نشون داده میشه، خیلی جذابه. بازی آلن در کنار رومی اشنایدر، یه ترکیب فوقالعاده از جذابیت و مهارت بازیگری بود. هنوز هم فکر میکنم هیچکس نمیتونه مثل دلون تو این نقشها بازی کنه.
«خانواده سیسیلی» یکی از اون فیلمهاییه که هیجان و داستان جنایی رو به بهترین شکل کنار هم قرار داده. آلن دلون و ژان گابن با هم واقعاً یه ترکیب عالی بودن. این فیلم نشون میده که چطور دلون تو ژانرهای مختلف میتونه بدرخشه. داستان مافیایی و دزدیهای بزرگش هم همیشه هیجانانگیز باقی میمونه.
فیلم خانواده سیسیلی یکی از اون فیلمهای کلاسیکی هست که بهخوبی جنایت، خیانت و ماجراجویی رو ترکیب کرده. آلن دلون و ژان گابن کنار هم یه زوج فراموشنشدنی توی سینما ساختن. این فیلم نشون میده که چطور دلون تونست خودش رو نهتنها در درام و نوآر، بلکه در فیلمهای جنایی و مافیایی هم به عنوان یه چهره تأثیرگذار تثبیت کنه. شما این فیلم رو چطور با سایر فیلمهای مافیایی مقایسه میکنید؟
آلن دلون بدون شک یکی از چهرههای ماندگار سینمای فرانسه و جهان بود. فیلم سامورایی هنوزم بعد از سالها، یک شاهکار توی ژانر نوآر محسوب میشه و سبک سرد و حرفهای بازی دلون رو به خوبی نشون میده. جالبه که چطور این فیلم هنوز الهامبخش خیلی از آثار سینمایی امروزیه. به نظرتون کدوم فیلم دیگه از دلون میتونه در حد سامورایی تأثیرگذار باشه؟
وقتی صحبت از فیلمهای آلن دلون میشه، نمیشه از سامورایی حرفی نزد. این فیلم همچنان یکی از بهترین آثار در ژانر نوآر محسوب میشه و سبک خاص بازی دلون، سرد و مرموز، در ذهن همه مونده. خیلی از کارگردانهای امروزی مثل نیکلاس ویندینگ رفن و کوئنتین تارانتینو تحت تأثیر این فیلم بودن. به نظرتون آیا سامورایی هنوز بهترین فیلم نوآر فرانسه محسوب میشه یا فیلم دیگهای تونسته از نظر تأثیرگذاری به اون نزدیک بشه؟
من همیشه عاشق سبک بازی آلن دلون بودم، مخصوصاً تو فیلم استخر که یکی از بهترین درامهای روانشناختیه. اون فضای خاص و رابطههای پیچیدهای که تو فیلم هست، با بازی دلون و رومی اشنایدر یه ترکیب بینظیر ساخته. به نظرم این فیلم هنوزم underrated باقی مونده و کمتر از چیزی که باید، بهش پرداخته شده. شما بین استخر و خانواده سیسیلی کدوم رو بیشتر میپسندین؟
فیلم استخر یکی از عمیقترین و پرتنشترین درامهای روانشناختی سینمای فرانسه محسوب میشه. آلن دلون و رومی اشنایدر توی این فیلم فضایی ایجاد کردن که هنوز هم بعد از سالها تاثیرگذار باقی مونده. از طرف دیگه، خانواده سیسیلی یکی از بهترین فیلمهای جنایی و مافیایی سینمای فرانسه هست که آلن دلون در کنار ژان گابن نقشآفرینی بینظیری ارائه داده. به نظرتون کدوم یکی از این فیلمها بیشتر شایسته ماندگاری در تاریخ سینماست؟