برای نسل دورتر، تفریحات منحصر به خواندن کیهان بچه‌ها و خرید کتاب‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و اگر اهل ورزش بودند، گل کوچک در کوچه‌های تنگ محلات و شنیدن غرولند اهالی محل بود. یکی دیگر از سرگرمی‌های مهم این نسل در دوران کودکی دیدن برنامه کودک به مجری‌گری یک بانوی موقر بود که از چهره اش آرامش و مهربانی به آن سوی گیرنده‌ها منتقل می‌شد و عصرهای کسل کننده را قابل‌تحمل می‌کرد؛ «احترام برومند» برای خیلی‌ها خاطره‌سازی کرده است. بانویی که بعد از حذف ناخواسته‌اش از تلویزیون در دهه شصت، هرازگاهی سوای همسری کردن داود رشیدی، مشغول بازی در فیلم‌ها و سریال‌ها بود. زنی از خانواده برومندها که همچنان فعال است. او در جشنواره سال قبل با فیلم «بعد از رفتن» دوباره خاطره‌ها را برای علاقمندانش زنده کرده و این روزها فیلم «عروسی مردم» را روی اکران دارد. به این بهانه، با این بانوی هنرمند گفت وگویی انجام داده‌ایم.
احمد محمد اسماعیلی
***در یک دهه اخیر گهگاهی بر پرده نقره‌ای حضور دارید.آیا دلیل این حضور، دغدغه شما در حمایت از جوان‌ها است؟
-دوست دارم به جوان‌ها تا حد توانم کمک کنم. مجید توکلی نیز را سال‌ها می‌شناسم و از دوستان خوب و عزیز خانواده ما هستند. فیلمساز جوانی که کارش را دوست دارد و با استعداد است و حدس می‌زنم آینده موفقی در پیش رو داشته باشد. جوان‌ها با انگیزه و مصمم هستند. در جشنواره سال قبل با رضا نجاتی فیلمساز جوان در فیلمش (بعد از رفتن) همکاری کردم که در جشنواره فیلم فجر اکران شد و نقشم کوتاه بود…
*** اما در خط سیر داستان فیلم به شدت تاثیر گذار بود…
– یک مادر ایرانی با تمام مختصاتش بود. به هر حال من از این همکاری‌ها استقبال می‌کنم. به جوان‌ها باید بها داد و به آنها کمک کرد. همه این جوان‌ها کوشا و پویا و اهل احترام و تکریم به پیشکسوت‌ها و بزرگترها هستند. این نوع برخوردها برای من لذت بخش است.
***آیا فیلم اول مجید توکلی را دیده بودید؟
– بله. «متولد ۶۵» فیلم خوبی بود و از پیشنهاد او برای بازی در فیلم دومش استقبال کردم.
***فضای فیلم را چگونه دید؟
-فیلم فضای طنز و کمدی دارد و یکی از دلایلی که در این فیلم بازی کردم، قصه‌اش بود که برایم جذاب بود.
***جذاییت قصه «عروسی مردم» برایتان چه بود؟
-از این جهت قصه برایم جذاب بود که به مشکلاتی که بر سر راه جوان‌ها برای ازدواج وجود دارد، با رویکرد و زبان طنز متفاوتی می‌پردازد. فیلمساز راه‌حل‌هایی را که جوان‌ها برای رسیدن به چنین خواسته‌ای انتخاب می‌کنند – و گاهی درست نیست- مطرح می کند. به نظرم فیلمنامه، ایده و قصه نویی داشت و داستانش مثل بقیه کمدی‌های رایج نبود.
***تیم بازیگری فیلم به خصوص ترکیب دو بازیگر جوان فیلم هم متفاوت و نو بود…
– درست است. به نظرم ترکیب بازیگری فیلم هم باید برای تماشاگر جذابیت داشته باشد. معمولا چند بازیگر محدود، نقش جوان اول اغلب آثار سینمایی را بازی می‌کنند و شاید این روند برای مخاطب کلیشه‌ای به نظر برسد و به مرور مخاطب را پس بزند. البته این بازیگران جوان بازیگران توانایی هستند اما به نظرم باید به تنوع در کست بازیگری پرداخت که فیلم مجید توکلی این ویژگی را دارد.
***اما تماشاگران از برخی ترکیب‌های تکرار شونده بازیگران در فیلم‌ها استقبال می کنند…
– خب دلیلش این است که آنها این بازیگران را دوست دارند و نزد آنها محبوب هستند. موقعی که یک فیلم فروش می‌کند، سایر کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان تصمیم می‌گیرند تا از گروه بازیگران موفق در فیلم‌شان استفاده کنند تا ریسک عدم فروش فیلم‌شان را کم کنند. اما گاهی حرکت‌های تازه هم جواب می‌دهد که باید از این حرکت‌ها استقبال کرد. به نظر من ترکیب نازنین بیاتی و شکیب شجره در فیلم «عروسی مردم» خوب جواب داده است. هر دو، مهربان و عزیز هستند و دوستشان دارم… شب‌های فیلمبرداری بعد از خاتمه کار با هم گپ می‌زدیم… از نگاه من، بسیار متواضع و فروتن هستند و به طور حتم در کارشان پیشرفت خواهند داشت.
*** نظرتان درباره کیفیت فیلم چیست؟
– هنوز فیلم را روی پرده ندیده‌ام، اما به تصدیق دوستانم فیلم گرم و خوبی شده است و همه از دیدنش راضی بودند. امیدوارم همه فیلمسازان جوان موفق باشند و بتوانند فیلم دلخواه‌شان را بسازنند.
***برمی‌گردم به پرسش اول، با توجه به توانایی و محبوبیتی که دارید، کمتر در فیلم‌ها بازی می کنید… علت این گزیده‌کاری چیست؟
– راستش من خودم را بازیگر نمی‌دانم. کار اصلی من چیز دیگری است و گاهی روزگار، برای آدم مسیری را طراحی می کند.