خبرها و رویدادهای سینمایی ایران و جهان

دوره هفتاد و ششم جشنواره کن با ویترینی از بهترین‌ های جهان هم‌ زمان با چاشنی ۲ اعتصاب بزرگ

جشنواره فیلم کن ۲۰۲۳ که از سه‌شنبه کارش را شروع می‌کند، آن‌قدر بزرگ است که به سختی می‌توان فراز و فرودهای آن را سنجید.

به نقل از ایندیپندنت، فرش قرمز تماشایی کن، کندوی تجاری بزرگ فرانسه از سه‌شنبه در ریویرا پهن می‌شود.

کن پس از لغو این جشنواره در سال ۲۰۲۰ به دلیل کرونا، یک دوره خیلی مختصر در سال ۲۰۲۱ و بازگشت پیروزمندانه در سال ۲۰۲۲، امسال دوباره در مسیر همیشگی خودش گام برمی‌دارد.

هفتاد و ششمین دوره جشنواره فیلم کن سه‌شنبه شب کارش را با اکران فیلم «ژان دو باری» درام تاریخی ساخته مایوین با بازی جانی دپ شروع می‌کند.

این جشنواره سال پیش جایگاهی برای اولین نمایش فیلم‌های کوچک و بزرگ از جمله «الویس»، «تاپ گان: ماوریک» و «مثلث غم» بود که در اسکار هم نامزدی بهترین فیلم را کسب کردند.

کن امسال اولین اکران ۲ فیلم بزرگ جهان را در برنامه دارد: حماسه مارتین اسکورسیزی از مصیبت سرخپوستان قبیله اوسیج در دهه ۱۹۲۰ با عنوان «قاتلان ماه کامل» با بازی لئوناردو دی کاپریو و رابرت دنیرو و «ایندیانا جونز و گردونه سرنوشت» ساخته جیمز منگولد با بازی هریسون فورد در آخرین بازی خود در نقش شخصیت ایندیانا جونز.

هر دوی این کارگردان‌ها از سال‌ها پیش با کن بودند؛ اسکورسیزی از «خیابان‌های مین» در سال ۱۹۷۳ و منگولد از «سنگین» در سال ۱۹۹۵.

امسال ادای احترامی می‌شود به هریسون فورد و همچنین نخل طلای افتخاری هم اهدا می‌شود به مایکل داگلاس.

به گفته منگولد جوهره فیلم‌های «ایندیانا جونز» ریشه در دوران طلایی سینما دارد و مخاطب را به دوران کلاسیک‌ها می‌برد و این همان چیزی است که فرانسوی‌ها در سینمای آمریکا به آن ارزش می‌دهند و از بسیای جهات حتی بیشتر از تماشاگران آمریکایی به فیلم‌های قدیمی ارج می‌گذارند.

در صف رقابت

امسال ۲۱ فیلم برای کسب نخل طلا با هم رقابت می‌کنند و هیات داوران را نویسنده و کارگردان سوئدی روبن اوستلوند که سال پیش برای «مثلث غم» برنده نخل طلای کن شد، هدایت می‌کند. از این میان ۷ فیلم ساخته کارگردان‌های زن است که رکوردی برای کن در طول ۸ دهه فعالیتش محسوب می‌شود. در این میان فیلم «کایمرا» ساخته آلیس رورواچر کارگردان ایتالیایی با بازی جاش اوکانر و ایزابلا روسلینی از جمله فیلم‌هایی است که خیلی‌ها منتظر تماشایش هستند.

برگزاری در پس زمینه ناآرامی‌های اجتماعی

این جشنواره که تا ۲۷ ماه می ادامه دارد، در پس زمینه ناآرامی‌های اعتصابی در هر ۲ سوی اقیانوس اطلس برگزار می‌شود. فرانسه در ماه‌های اخیر با اعتراض‌هایی به اصلاح قانون بازنشستگی – از جمله افزایش سن بازنشستگی- درگیر بوده و در آمریکا نیز فیلمنامه‌نویسان برای رسیدن به دستمزد بهتر در دوره پخش استریم، دست به اعتصابی گسترده زده‌اند.

گفته شده اتحادیه کارگری منطقه با مقامات محلی مذاکرات زیادی انجام داده تا تظاهرات آنها تا آنجا که ممکن است به محل برگزاری جشنواره کن نزدیک باشد و اعتراض آنها بهتر دیده شود.

حضور کارگردان‌های مولف و درجه یک

ترکیب بخش رقابتی امسال جشنواره مثل همیشه با حضور چهره‌های درجه یک همراه است: از جمله هیروکازو کورئیدا که با فیلم «هیولا» در جشنواره حضور دارد و ویم وندرس که با «روزهای عالی» به جشنواره می‌آید. نوری بیلگه جیلان «درباره علف‌های خشک»، کن لوچ «بلوط پیر» و نانی مورتی «فردای روشن تر» را در این بخش دارند.

فیلم «منطقه مورد علاقه» جاناتان گلیزر که در آشویتس فیلمبرداری شده هم از فیلم‌های مطرح امسال است. پدرو آلمادوار هم اولین نمایش جهانی فیلم کوتاه «راه عجیب زندگی» را با بازی پدرو پاسکال و ایتن هاوک در جشنواره خواهد داشت. وس اندرسون هم بار دیگر با یک گروه پرستاره از بازیگران با اولین نمایش فیلم جدیدش «شهر سیارکی» در کن حضور خواهد داشت.

همچنین سریال آینده اچ‌بی‌او با عنوان «آیدل» یا «بت» ساخته سم لوینسون در بخش غیررقابتی و «فایربرند» ساخته کیم آینوز با بازی آلیشیا ویکاندر و جود لاو در نقش هنری هشتم و انیمیشن جدید پیکسار «المنتال» که پایان بخش جشنواره است، در این دوره هواداران خود را دارند.

استیو مک‌کویین سازنده «۱۲ سال بردگی» طولانی‌ترین فیلم امسال را در جشنواره دارد. «شهر اشغال‌شده» فیلم جدید مک‌کویین مستندی ۴ ساعتی درباره حوادث خون‌باری است که با اشغال نازی‌ها، آمستردام به خود دید. این فیلمساز هم اولین بار با «گرسنگی» در سال ۲۰۰۸ به کن آمد و دوربین طلایی جشنواره را برای بهترین فیلم اول از آن خود کرد.

استقبال از تازه واردها

چهره‌های نوظهور هم در کن جای خود را دارند و «بانل و آدام» اولین فیلم ساخته راماتا تولایی سی فیلمساز سنگالی در بخش رقابتی نمایش داده می‌شود.

رودریگو مورنو، فیلمساز ۵۰ ساله آرژانتینی هم اولین سفر خود به کن را با «بزهکاران» انجام می‌دهد که درامی درباره دزدی با جنبه‌های اگزیستانسیالیستی و از فیلم‌های شاخص بخش نوعی نگاه امسال است. ساخت این فیلم ۵ سال طول کشید که کرونا از عوامل این امر بود. این فیلم به بخش رقابتی اصلی برلین هم دعوت شده بود.