روبن اوستلوند فیلمساز سوئدی که با فیلم‌های «میدان» و «مثلث غم» ۲ نخل طلای کن را از آن خود کرده است، امسال نه به عنوان یکی از مدعیان بخش رقابتی که به‌عنوان رئیس هیات داوران در جشنواره کن حضور دارد.
وی در مصاحبه‌ای از نگاه خود به مسایل مختلف سخن گفته است.
چه چیزی باعث شد که وظیفه ریاست هیات داوران کن را بپذیرید؟
وقتی به افرادی که در گذر زمان رییس هیات داوران جشنواره فیلم کن بوده‌اند نگاه می‌کنید، حس فروتنی به شما دست می‌دهد. من بزرگترین الهام را از کارگردان‌هایی گرفته‌ام که با این جشنواره مرتبط بوده‌اند. نحوه تلاش کن برای حفظ دیدگاه اروپایی روشنفکرانه در سینما چیزی مهم و منحصر به فرد است.
مطمئنم که شما در این نقش عالی خواهید بود، اما شما یک ستاره نیستید.
چرا هستم!
شما به اندازه کریستن استوارت که ریاست هیات داوران برلیناله را بر عهده داشت و در کنفرانس مطبوعاتی به شوخی گفت فیلم تماشا نمی‌کند، مشهور نیستید.
من کریستن استوارت را می‌شناسم و او قطعاً آدم احمقی نیست. بنابراین من از تصمیم برلین برای انتخاب او به عنوان رییس هیات داوران انتقاد نمی‌کنم. حتماً دلیلی وجود دارد که از جاذبه فرش قرمز و ایده‌های بزرگ برای موفقیت و ستاره‌ها برای جلب توجه به محتوای فیلم‌ها استفاده شود.
چه جور رییس هیات داورانی خواهید بود؟
یک رییس سوئدی خواهم بود. من بیشتر یک سوئدی خواهم بود تا یک رییس و بیشتر یک تهیه‌کننده خواهم بود تا یک رییس. سوسیال دموکرات خواهم بود.
چطور؟
بزرگترین چالش در مورد رییس هیات داوران این است که در دام انتخاب برمبنای اجماع نیفتیم. باید همه اعضا به طور مستقل برای چیزی که به آن اعتقاد دارند مبارزه کنند و افراد برتر بر آنها مسلط نباشند. دلم می‌خواهم برای انتخاب اینکه چه فیلم‌هایی باید برنده شوند، بحثی پر سر و صدا داشته باشیم.
قبلاً گفته‌اید می‌خواهید اولین کارگردانی باشید که برنده ۳ نخل طلا می‌شود. کن لوچ هم که در حال حاضر ۲ جایزه دارد، رقیب شماست.
خوب، اگر کن لوچ بهترین فیلم را بسازد، قطعاً نخل طلا را خواهد گرفت و بعد من باید برای بردن چهارمی تلاش کنم.
شما خیلی رقابتی هستید!
باید از رقابت برای کسب انرژی استفاده کرد. به این فکر کنید که جشنواره فیلم کن چقدر انرژی به فیلمسازان سراسر جهان داده است.
فیلمساز محترمی مثل مارتین اسکورسیزی ظاهراً نمی‌خواهد در رقابت باشد. قرار است نمایش «قاتلان ماه کامل» در بخش خارج از رقابت جشنواره نمایش داده شود.
البته اگر کارگردانی در حد و اندازه مارتین اسکورسیزی باشی رقابت با فیلم‌های دیگر به جای پاداش مستلزم خطر است – منتقدان کن می‌توانند خشن باشند. اما من می‌خواهم همه را تشویق کنم که در این مسابقه شرکت کنند.
همه فیلم های شما درباره مسایل اجتماعی و سیاسی هستند. به عنوان رییس هیات داوران، آیا به این نوع فیلم‌ها بیشتر توجه می‌کنید؟
اگر باور نکنم یک فیلم تصویری واقعی از جهان است، برای آن نمی‌جنگم، اما اگر احساس کنم که یک تصویر واقعی از جهان است، این کار را انجام خواهم داد. دور شدن از جنبه سیاسی فیلم‌ها بسیار سخت است.
تجربه شما در مسابقه اسکار امسال با «مثلث غم» چه بود؟
صحبت با دیگر کارگردانان – به خصوص استیون اسپیلبرگ – جالب بود. او با من در مورد دوران دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ صحبت کرد، زمانی که مجموعه‌ای از کارگردان‌های بزرگ با هم کار می‌کردند، از هم انتقاد می‌کردند، یکدیگر را جلو می‌راندند. ما اروپایی‌ها باید راهی پیدا کنیم که بیشتر با هم کار کنیم و از جمع انرژی بگیریم و سعی کنیم در حرفه خود اینقدر تنها نباشیم.
از فیلم بعدی شما، «سیستم سرگرمی خراب است» چه انتظاری می‌توان داشت؟